Aan de beterende hand

13 juli 2011.

Aan de beterende hand.
Vandaag was de dag van in spanning afwachten hoe het ziekteproces, of eufemistische gezegd: het "beter-worden-proces”, van Ingeborg zou verlopen.
Om met de conclusie te beginnen: ze is aan de beterende hand.
Wat wil dat nu zo precies mogelijk zeggen?
Haar temperatuur / koorts heeft vandaag geschommeld tussen de 37.5C en 38.0C en dat heet hier nog steeds koorts, “want dat zegt de WHO; fijn dat jullie er in Nederland anders over denken”.
Ook de bloedwaarden gaan beter, met name de “platelet” (norm = 180.000) is van 100.000 naar aanvankelijk 96.000 gegaan, maar zit nu op 114.000. Dit zegt me allemaal niets, maar volgens de artsen betekent dit concreet dat de Dengue uit haar lijf aan het verdwijnen is. Goed nieuws dus.

Probleem blijft echter de verwaarloosde keelontsteking van een week of drie geleden, die dus nu opnieuw de kop heeft opgestoken, en die maar niet klein te krijgen is. Intraveneuze toediening van antibiotica is het paardenmiddel waarmee gewerkt wordt. Punt van aandacht zijn daarbij de zeer sterk gezwollen lymeklieren in haar keel, die nu na twee dagen gelukkig heel behoorlijk geslonken zijn.
En als je weerstand dan al niet 100% is, zul je zien dat je er dus ook een bijholtenontsteking en allergische reactie op je oogleden (bijna weer weg) gratis bij krijgt.

Behandeling is nu dus gericht op de keelontsteking en verder verwijderen van de Dengue. Antibiotica, paracetamol en anti-allergiepillen moeten hun werk verrichten.

Wat betekent dit voor de dag van morgen?
De artsen laten Ingeborg absoluut niet gaan zolang ze koorts heeft. Dus we moeten afwachten of morgen haar temperatuur blijft dalen. Heeft ze morgen nog koorts dan zullen we ons verblijf hier nog verder moeten verlengen.
Alternatief is dat we bij “verhoging” haar toch gewoon meenemen, paracetamol (die tegen de Dengue gebruikt wordt) hebben we meer dan genoeg bij ons, en antibioticapillen meekrijgen in plaats van dat die intraveneus wordt toegediend. Passen we in Nederland toch ook gewoon toe?
We gaan het morgen zien en beleven, maar gaan in geen geval onverantwoorde risico’s nemen.

En de rest van het gezelschap?
Zij luierden voort, vermaakten zich aan het zwembad, aten 3 kilo fruit voor 80 baht (= 2 euro), maakten fietstochtjes heen en weer naar het ziekenhuis, ondergingen een Thaise massage van een uur (Mathijs, Christiaan en Annelotte) en maakten een reisverslag.

We houden de moed er in en hebben goede hoop dat we vrijdag weer verder kunnen gaan trekken.