Een prima dag in Ayutthaya en goed nieuws

17 juli 2011.

Een prima dag in Ayutthaya en goed nieuws.

Vandaag zijn we begonnen met na het ontbijt naar het plaatselijke (private) ziekenhuis te gaan om Ingeborg een aantal controlechecks te laten ondergaan. Zoals afgesproken werden we door de zoon en dochter van de eigenaresse gebracht. Lekker makkelijk omdat ze de weg weten naar het ziekenhuis en de dochter ons zo nodig zou kunnen helpen met vertalingen van Thai naar Engels en vice versa.

Zoals we ook in het ziekenhuis van Kanchanaburi hebben ervaren, werden we opnieuw heel snel geholpen bij het inchecken en mochten we binnen no-time de arts spreken. We hebben hem de brief van zijn collega uit Kanchanaburi laten lezen en uitgelegd waar we voor kwamen en wat naar ons idee de stand van zaken is. Hij begreep ons goed en stuurde ons onmiddellijk door voor een complete bloedtest en een echo van de buikstreek. Na ongeveer een uur kon hij ons weer ontvangen en bracht het goede nieuws: de lever heeft weer normale proporties aangenomen en de “platelet”-waarde is terug op 185.000 bij een norm van 180.000. Wel is de rode-bloedlichaampjes-spiegel nog wat aan de lage kant, maar dat wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een maandelijks ongemakje.
Ingeborg is met andere woorden “genezen” verklaard, wel nog de meegekregen medicijnen blijven slikken, wat ze dus braaf zal blijven doen.

Na terugkomst hebben we gelunched en hebben we ons weg laten brengen met een tuktuk naar de Wat Phra Ram. Een prachtig overgebleven tempelcomplex waar we ook de nodige foto’s hebben geschoten. We hadden besloten in die omgeving al lopend een aantal andere bezienswaardigheden te gaan bekijken en zijn zodoende eerst langs de “olifantenkraal” gewandeld, waar je behalve een ritje op een olifant kunt maken ook naar een show kunt kijken. Daarna doorgewandeld naar een liggende Boeddha, de Wat Lokayasutharam. Op het kaartje wat we hadden meegekregen leken de afstanden goed te doen. Als 3 centimeter ongeveer 500 meter voorstelt, zouden we alles bij elkaar maximaal 3 kilometer lopen. Kaarttekenen en weg uitleggen kunnen ze hier echter niet zo goed, dus zodoende hadden we bij het bereiken van deze liggende godheid die 3 kilometer er ruimschoots opzitten.

Vandaar zijn we op weg gegaan naar het “Ancient Palace”, waar we van besloten deze vanaf de straat al langslopend te bezichtigen. We denken ook niet dat we er toegang toe zouden kunnen krijgen. Op het hele complex was geen kip te zien, behalve een heleboel wilde honden, waar je volgens de Lonely Planet beter uit de buurt van kunt blijven.

Dus verder op pad naar de Wat Phra Maha That. Deze staat bekend om de in een boomstronk ingegroeide of uitgehouwen hoofd van een Boeddha. Niemand zal er ooit achter komen wat van de twee het is want het is bij goddelijk en koninklijk decreet verboden dit hoofd aan te raken.

Voor dit tempelcomplex bevinden zich uiteraard de nodige winkeltjes en marktkooplui waar de kinderen alle vier de nodige souvenirs voor thuis hebben kunnen aanschaffen. Ook een zakje met gebakken banaan gekocht, een van de delicatessen hier.

En tenslotte, vermoeid – bezweet – moe, terug met een tuktuk naar ons guesthouse waar we de tijd hebben genomen om even bij te komen van deze opnieuw heerlijke dag en om wat te drinken.
De kinderen hebben even gebeld met Opa de van der Schueren en Oma van den Berg.

En om dit alles een beetje te vieren zijn we vanavond gaan eten bij de KFC, de Kentucky Fried Chicken, hier om de hoek.
Na terugkomst is Ingeborg onmiddellijk in haar bed gedoken en hebben wij ons aan dit verslag en plaatsen van foto's gewijd.

Morgen zullen we onze laatste dag in Ayutthaya doorbrengen en nog enkele Wat’s bekijken. Na onze laatste nacht vangen we de reis per trein, ongeveer anderhalf uur, naar Bangkok aan.
We melden ons weer!