Reisdag van Ayutthaya naar Bangkok

19 juli 2011.

Reisdag van Ayutthaya naar Bangkok.
Hoewel sterk door onze guesthouse-eigenaresse afgeraden, zijn we vandaag met de trein van Ayutthaya naar Bangkok gereisd. Zij raadde ons dit af omdat vandaag de “terug naar huis keren”-dag was van de Thai, die net een lang (feest)weekend achter de rug hebben en dus buiten de stad hebben vertoefd.
We vermoedden echter dat ze ons een private taxi of een V.I.P.-bus wilde aanpraten, en commissie opstrijken, maar we hadden onze zinnen hierop gezet, dus vooruit met de geit.

Keurig netjes om 11.15u bij het station afgezet zodat er tijd genoeg was om kaartjes te kopen, een lunch in te slaan en andere kleine of grote ongemakken op te lossen, voor de trein om 12.17u zou vertrekken.
Een bekend gezegde onder backpackers is echter “dit is Thailand, wen er maar aan...”. En inderdaad, alle loketten om een kaartje te kopen waren gesloten, want de mensen waren aan het lunchen, maar “no wollies, at 12 they ale back”. En trouwens, de trein bleek al 35 minuten vertraging te hebben, dus tijd genoeg.

De tijd op het station is verder gedood met spelletjes op de iPod spelen, een dutje doen en boodschappen inslaan.
Bijna op tijd kwam de trein aanrijden waarna het instappen was en plaatsjes zoeken. Was inderdaad wat drukker dan we hadden verwacht, dus enkelen van ons moesten een paar haltes staan, maar op een reis van bijna 2 uur maak dat niet veel uit.
Gaf wel de gelegenheid om “vriendjes te maken” met een aantal Thai en om een schoonheidsslaapje te doen.

Binnenkomend in Bangkok, van stadgrens tot Centraal Station doet de trein er overigens 45 minuten over in een slakken gangetje, regende het behoorlijk dus we waren blij dat we vanuit de trein een guesthouse hadden geboekt op nog geen 500 meter lopen.
Maar eerst moesten we de treinkaartjes voor de nachttrein van Bangkok naar Koh Samui zien te regelen.

Helaas bleken de plaatsen die we op het oog hadden en zelfs enkele alternatieven niet meer voorradig, of we moesten vanavond al om 17.00u vertrekken. En dat terwijl we de kinderen lekker hadden gemaakt met het vooruitzicht van een bezoek aan de Night Market vanavond? Niet dus.
Het enige alternatief bleek de nachtbus te zijn. De plaatsjes beloven veel goeds. Een dubbeldekker met stoelen die bijna horizontaal gezet kunnen worden, TV en toilet aan boord, en vast ook wel iets van een barretje om drinken te bestellen. We vertrekken om 19.30u en zijn dan om 05.30u aan de pier. Dat is een bijkomend voordeel, want als we met de trein zouden zijn gegaan hadden we eerst nog een bus moeten pakken naar de haven. Tussen 07.00 en 07.30u vertrekt vervolgens de ferry naar Koh Samui.

Dat was dus geregeld, nu op pad naar ons guesthouse. Al wandelend liepen we echter tegen een net geopend en gloednieuw uitziend hotel aan dat nog geen 200 meter van het station is verwijderd en pal naast een metrostation. Prijs viel ook mee, ik onderhandel sinds een paar dagen echt overal over, dus snel geboekt. We nemen even wat tijd om op te frissen en dan gaan we op weg naar de Night Market. Het is inmiddels droog.

En over droog gesproken. Geluk bij een ongeluk van Ingeborg is dat als we wel door waren gereisd naar Chiang Mai we daar waarschijnlijk 4 of 5 dagen in de stromende regen hadden moeten doorbrengen. Dat hoorden we althans van mensen die gisteren in ons guesthouse arriveerden en net een paar dagen in Chiang Mai hadden doorgebracht. Toeval bestaat niet.

Met de metro heen en weer geweest naar de Patpong Night Market en ergens in "een steegje" wat gegeten. Was prima te doen, vervolgens geslenterd over de markt waar om de vier kramen dezelfde namaakrotzooi te koop is voor weinig. Niets gekocht. Nu uitrusten voor morgen want dan gaan we opnieuw een dag shoppen in de grotere "malls".

Heel veel groeten