Reisdag

Na het ontbijt wacht ons aan de overkant van de rivier een verrassing. Een vrijwel nieuwe 9-persoons bus voor ons alleen! En we krijgen ook nog eens te horen dat deze bus, en de chauffeur, de rest van de reis door Sumatra bij ons blijft.

We beleven niet veel vandaag, het is voornamelijk reizen. Eerst van Tangkahan terug naar Medan, een weg die deels bestaat uit stenen en kiezels, deels uit asfalt / stenen en gaten en deels uit gewoon asfalt met weinig gaten. Zodra er hier een stuk is dat over een iets langere lengte geasfalteerd is, trekt men strepen aan de bermkanten en als het breed genoeg is zelfs een middenmarkering. Dan lijkt het al aardig op een snelweg.

We maken een korte tussenstop in een klein dorpje waar we rustig door heen lopen. Opnieuw zijn wij de toeristische attractie in plaats van andersom. Lachen!
Na vier rijden bereiken we de buitenwijken van Medan, waar het reisbureau een uitstekend hotel/restaurant heeft gevonden waar we de lunch gebruiken. Het restaurant ligt midden in een grote vijver. Aan de overkant zien we een fotograaf druk in de weer met een stelletje. Een bruidsreportage in de maak.

Na de lunch rijden we nog twee uur door naar Brastagi. De weg voert ons de bergen in naar ongeveer 1000 meter hoogte. Het is hier dus ook wel iets koeler. Brastagi trekt veel toeristen. Voornamelijk om de twee vulkanen die dicht in de buurt liggen. Het is een stadje dat vooral op de landbouw is aangewezen. De Sibayak, niet meer actief, en de Sinabung, wel nog actief. Ons hotel is naar de eerste vernoemd en bereiken we tegen half vijf ’s middags.

Voor we naar het hotel gaan bezoeken we nog even de lokale fruitmarkt en lopen een klein stukje door het dorp. Geld pinnen lukt niet. Niet omdat de machines leeg zijn, maar omdat de pas van Jan geblokkeerd blijkt te zijn. De Rabobank vond het pingedrag na aankomst in Indonesie erg verdacht en besloot te blokkeren. Jammer dat ze je dat niet even laten weten, terwijl ze kunnen zien dat ik voor een bepaalde periode mijn pas “op Azië” heb gezet. De rest van de dag besteden we aan uitrusten, chillen en …. Contact met de Rabobank. Uiterst vriendelijk en correct geholpen en uiteindelijk is me beloofd dat ze zullen deblokkeren. Dat contact loopt overigens niet via de telefoon, op de een of andere manier “komen we Indonesië niet uit”, maar via opnieuw traag internet en de chat-box van de Rabo.

Morgen reizen we door naar Prapat en de oversteek naar Samosir in het Toba meer.