Bali Eco Cycling Tour

Na terugkomst van de uitzending naar Afghanistan zijn Ingrid en ik in 2013 naar onder andere Bali gegaan en hebben daar op advies van een collega meegedaan aan de Bali Eco Cycling Tour.
Dit dagvullende programma vonden we zo mooi dat we bij het plannen van de vakantie voor 2014 deze opnieuw op ons lijstje van "things-to-do" stond om onze ervaring met Ingeborg en Annelotte te delen.

's morgens vroeg worden we opgehaald bij ons hotel en gaan we naar het plaatsje Penelokan waar we zicht hebben op Mount Batur, een nog actieve vulkaan, en het grootste meer van Bali. Nou ja, de laatste keer dat Batur van zich liet horen is inmiddels ook al weer 14 jaar geleden. Uitkijkend op de vulkaan vanaf Lake View restaurant genieten we van ons (tweede) ontbijt. Onze groep bestaat uit negen mensen. Samen met ons zal een - leuk en gezellig - Nederlands gezin straks de afdaling gaan fietsen. Over binnenweggetjes en door kleine gehuchtjes fietsen we 25 kilometer naar beneden. Het is meer remmen dan trappen overigens.

Onderweg stoppen we bij een Luwak koffieplantage waar we diverse soorten thee en koffie kunnen proeven, te horen krijgen hoe de Luwak koffie wordt "gemaakt" (Cat Poo Cini), en we stoppen bij een familie die hun huis en erf voor een rondleiding beschikbaar stellen. We zien daar hoe een gemiddelde Balinese familie leeft. Twee keukens, want er wonen twee gezinnen, drie slaapkamertjes, een eigen familietempel. Het zal de familie(s) geen windeieren hebben gelegd, al die bezoekers door de jaren heen, want vorig jaar bestond hun veestapel nog uit een varken, dit jaar zijn er al twee koeien bijgekomen. Vee is hun soort bankrekening, de piggy bank. Kopen, voederen en mesten, en als je geld nodig hebt voor een bruiloft of begrafenis, met winst verkopen.

Ook maken we een stop bij een 500 jaar oude Banyan boom. Uit de takken groeien een soort wortels naar beneden. Iedere drie maanden worden deze afgesneden, omdat zodra deze luchtwortels de grond in groeien ze enorm dik worden en van de boom niet veel (te zien) over blijft.

We genieten van de tocht, in alle gehuchtjes staan mensen naar ons te zwaaien en roepen kinderen ons na. Handjes uit gestoken om ons al fietsend een "high five" te geven. We rijden langs rijstvelden, cacao plantages, kippenboerderijen, vanille velden en fruitstalletjes. Deze streek moet de Betuwe van Bali zijn, overal zien we het fruit op kunstige wijze uitgestald.

Overal waar we stoppen rennen de kinderen op ons af, "photo mister?", breed lachend om die blanke mensen. En ook de ouderen gaan gewillig op de foto. Tijdens een van die stops komt ook de houtspin kort met ons kennismaken.

Tegen twee uur in de middag eindigt onze "down hill ride" bij een restaurant waar we een heerlijke en overdadige traditionele Balinese lunch krijgen voorgeschoteld. Om een uur of vier zet de taxi ons af bij ons hotel, rusten we wat uit en halen 's avonds bij het diner onze ervaringen op en genieten we na van deze prachtige dag.

En de bagage??? Tijdens de fietstocht krijgen we een telefoontje dat twee van de vier rugzakken zijn doorgestuurd naar Denpasar op 29 Juli. We zullen een telefoontje krijgen als we ze kunnen ophalen. De andere twee rugzakken zijn in Singapore. Tenminste, we hebben de melding gekregen dat ze daar op 25 juli naar toe zijn gestuurd, maar de man aan de telefoon vertelt me dat ze die nog aan het zoeken zijn. Vandaag maar weer eens een boze email sturen.