Van Lombok naar Singapore
Blijf op de hoogte en volg Jan en Ingrid
13 Augustus 2014 | Singapore, Singapore
Onze laatste dag op Lombok. Gisterenavond hebben we uitgebreid afscheid genomen van de familie van Nanna, vandaag slapen we een beetje uit, doen rustig aan en pakken de rugzakken in.
Om 1400 uur zal Aspen ons samen met Ben naar het vliegveld brengen zo is afgesproken, maar terwijl Ben, Nanna en Kevin nog even een uurtje zwemmen in zee meepakken, staat Aspen al om 1215 uur op de stoep. Wil hij ons zo graag weghebben ??
Naar blijkt heeft hij niets anders te doen en omdat (oudere) zus Nanna hem opdracht heeft gegeven om half twee al aanwezig te zijn, is hij maar op tijd weg gereden.
In Indonesië (of althans binnen heel veel gezinnen) gelden, zo hebben we gemerkt, nog bepaalde – wat wij zouden noemen “ouderwetse” – regels. De jongere broers en zussen zeggen nog U tegen een oudere broer of zus. Wat de oudere zegt of vraagt, geldt als opdracht. Dit wordt al met de paplepel ingegoten want ook de jongere kinderen gaan zo met elkaar om. Dan wordt er weliswaar geen U gezegd, maar wel een soort voorvoegsel voor de naam gezegd (“oudere” of “jongere”) als ze een ander kind aanspreken om daarmee de eigen plaats in de rangorde aan te geven.
Even na twee uur rijden we weg en zijn keurig op tijd op het vliegveld en we kunnen snel inchecken. We gaan eerst met Garuda Indonesia naar Denpasar, een binnenlandse vlucht en we worden nauwelijks op veiligheid gecontroleerd. Flesjes water gaan gewoon door de security en het vliegtuig in. We hebben in Denpasar ongeveer tweeëneenhalf uur tussen aankomst van Garuda en vertrek van KLM naar Singapore. Moet lukken ……
Garuda vertrekt echter 25 minuten te laat, dus een klein beetje knijpen we hem wel. We hebben in Lombok gevraagd om “priority labels” aan onze bagage, zodat die als eerste op de bagageband wordt gezet. Dat label heeft wel betekenis in Europa weten we. Helaas geen enkele in Azië, want onze bagage komt gewoon als laatste van de band rollen.
Rennen dus van de “domestic terminals” naar de “international departures”. Iets meer dan een uur voor vertrek zijn we bij de incheck balies waar een enorme rij wachtenden staat. Een vriendelijke luchthavenmedewerker vraagt ons of we Sky Priority member van KLM zijn. Jan tovert zijn pasje tevoorschijn en we mogen voor iedereen langs inchecken. Hebben we toch een voordeeltje. Voor ons maakt het (nu) niet meer uit of we op tijd vertrekken, of te laat ….. we zitten in het toestel naar Singapore.
KLM verzorgt ons goed tijdens de reis. Prima beenruimte, entertainment programma via het scherm, een chagrijnige stewardess, een purser die bij het uitreiken van de immigratie papieren voor Singapore bij ieder formulier eerst uitgebreid haar vingers met de tong nat maakt, een niet werkende verwarming en twee krijsende babies. Je kunt het slechter treffen, nietwaar ?
Tegen elf uur ’s avonds landen we in Singapore. Opnieuw zitten er priority labels aan onze bagage, en ……… geen bagage te zien op de band. Ook niet als alle bagage van andere passagiers van de band is gehaald. Jan begint al langzaam richting de “lost & found” balie te lopen. Het zal toch niet (weer) waar zijn ???
Dan ziet gelukkig Ingeborg onze vier rugzakken op een andere band staan. Ze zijn aangekomen op de band met “odd luggage”. O ja? En wat is er dan zo vreemd aan onze rugzakken waar we een buitenhoes omheen hebben gedaan ??
Opgelucht dat we alles hebben, nemen we een taxi naar ons hotel. Daar staan twee uiterst vriendelijke baliemedewerkers ons al op te wachten.
De kamers zijn prima, alleen een beetje klein, maar dat zal best met de grondprijs hier te maken hebben en de hoeveelheid ruimte (en grootte) van Singapore. Woekeren dus.
De kamers zijn ongeveer 3 meter bij 3,5 meter, waar dus net een bed – type twijfelaar of queensize – in past, geen kasten of iets dergelijks om je kleren in op te bergen en een badkamer van 1,2 meter bij 1 meter. Dan heb je er wel een wastafel, douche en WC inzitten ….. voor je gaat douchen is het dus verstandig om te bedenken of je eerst naar de WC wilt of niet, want die is gegarandeerd drijfnat na het douchen.
Welterusten en tot morgen.
Om 1400 uur zal Aspen ons samen met Ben naar het vliegveld brengen zo is afgesproken, maar terwijl Ben, Nanna en Kevin nog even een uurtje zwemmen in zee meepakken, staat Aspen al om 1215 uur op de stoep. Wil hij ons zo graag weghebben ??
Naar blijkt heeft hij niets anders te doen en omdat (oudere) zus Nanna hem opdracht heeft gegeven om half twee al aanwezig te zijn, is hij maar op tijd weg gereden.
In Indonesië (of althans binnen heel veel gezinnen) gelden, zo hebben we gemerkt, nog bepaalde – wat wij zouden noemen “ouderwetse” – regels. De jongere broers en zussen zeggen nog U tegen een oudere broer of zus. Wat de oudere zegt of vraagt, geldt als opdracht. Dit wordt al met de paplepel ingegoten want ook de jongere kinderen gaan zo met elkaar om. Dan wordt er weliswaar geen U gezegd, maar wel een soort voorvoegsel voor de naam gezegd (“oudere” of “jongere”) als ze een ander kind aanspreken om daarmee de eigen plaats in de rangorde aan te geven.
Even na twee uur rijden we weg en zijn keurig op tijd op het vliegveld en we kunnen snel inchecken. We gaan eerst met Garuda Indonesia naar Denpasar, een binnenlandse vlucht en we worden nauwelijks op veiligheid gecontroleerd. Flesjes water gaan gewoon door de security en het vliegtuig in. We hebben in Denpasar ongeveer tweeëneenhalf uur tussen aankomst van Garuda en vertrek van KLM naar Singapore. Moet lukken ……
Garuda vertrekt echter 25 minuten te laat, dus een klein beetje knijpen we hem wel. We hebben in Lombok gevraagd om “priority labels” aan onze bagage, zodat die als eerste op de bagageband wordt gezet. Dat label heeft wel betekenis in Europa weten we. Helaas geen enkele in Azië, want onze bagage komt gewoon als laatste van de band rollen.
Rennen dus van de “domestic terminals” naar de “international departures”. Iets meer dan een uur voor vertrek zijn we bij de incheck balies waar een enorme rij wachtenden staat. Een vriendelijke luchthavenmedewerker vraagt ons of we Sky Priority member van KLM zijn. Jan tovert zijn pasje tevoorschijn en we mogen voor iedereen langs inchecken. Hebben we toch een voordeeltje. Voor ons maakt het (nu) niet meer uit of we op tijd vertrekken, of te laat ….. we zitten in het toestel naar Singapore.
KLM verzorgt ons goed tijdens de reis. Prima beenruimte, entertainment programma via het scherm, een chagrijnige stewardess, een purser die bij het uitreiken van de immigratie papieren voor Singapore bij ieder formulier eerst uitgebreid haar vingers met de tong nat maakt, een niet werkende verwarming en twee krijsende babies. Je kunt het slechter treffen, nietwaar ?
Tegen elf uur ’s avonds landen we in Singapore. Opnieuw zitten er priority labels aan onze bagage, en ……… geen bagage te zien op de band. Ook niet als alle bagage van andere passagiers van de band is gehaald. Jan begint al langzaam richting de “lost & found” balie te lopen. Het zal toch niet (weer) waar zijn ???
Dan ziet gelukkig Ingeborg onze vier rugzakken op een andere band staan. Ze zijn aangekomen op de band met “odd luggage”. O ja? En wat is er dan zo vreemd aan onze rugzakken waar we een buitenhoes omheen hebben gedaan ??
Opgelucht dat we alles hebben, nemen we een taxi naar ons hotel. Daar staan twee uiterst vriendelijke baliemedewerkers ons al op te wachten.
De kamers zijn prima, alleen een beetje klein, maar dat zal best met de grondprijs hier te maken hebben en de hoeveelheid ruimte (en grootte) van Singapore. Woekeren dus.
De kamers zijn ongeveer 3 meter bij 3,5 meter, waar dus net een bed – type twijfelaar of queensize – in past, geen kasten of iets dergelijks om je kleren in op te bergen en een badkamer van 1,2 meter bij 1 meter. Dan heb je er wel een wastafel, douche en WC inzitten ….. voor je gaat douchen is het dus verstandig om te bedenken of je eerst naar de WC wilt of niet, want die is gegarandeerd drijfnat na het douchen.
Welterusten en tot morgen.
-
14 Augustus 2014 - 17:43
Hans:
wat een megareis en unieke belevenissen!!
tot ziens in Utrecht bij een bak koffie, want dit smaakt naar meer :) -
14 Augustus 2014 - 18:31
Frits En Nanke:
Wat een bijzondere belevenissen! We hebben genoten van jullie reisverslagen en foto's. Goeie reis terug naar huis. -
15 Augustus 2014 - 17:03
Hugo Van Bijnen:
Hartstikke leuk om jullie avonturen te volgen, eerst thuis en nu vanuit Zwitserland. We praten binnenkort graag een keer persoonlijk bij met jullie. Nu eerst maar eens nagenieten van weer een geweldige reis..... Mochten jullie volgend jaar weer naar Indonesie gaan dan komen we elkaar daar misschien nog wel tegen. Wij willen dan ook weer gaan (voornamelijk Bali). Groeten Hugo, Angelique, Julian en Renske van Bijnen. -
15 Augustus 2014 - 17:56
Monique:
Hoi Jan en Ingrid,
wat een verhalen allemaal. Ik moet het meeste nog even doorlezen, ook net terug van vakantie op Mallorca. Wat ik heb gelezen is allemaal even mooi en leuk, vooral dat zwemmen met dolfijnen, wie wil dat niet? Wat een toestand met die koffers.
Het weekend ga ik alles doorlezen, ik wens jullie in ieder geval een goede terugreis, zondag komen jullie toch weer terug?
Groet Monique -
16 Augustus 2014 - 14:25
Liesbeth :
wat een heeeel bijzondere reis jullie zullen hier niet kunnen wennen denk ik veel liefs Liesbeth -
18 Augustus 2014 - 12:26
Quirine:
Misschien volgend jaar eens met koffers reizen ipv rugzakken?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
