Lost & Found
Blijf op de hoogte en volg Jan en Ingrid
01 Augustus 2014 | Indonesië, Denpasar
Gisterenavond ontvingen we een email dat al onze bagage was gearriveerd in Denpasar. Twee rugzakken zijn rechtstreeks gereisd vanuit Singapore, de andere twee via een omweg langs Yogyakarta.
Onmiddellijk besloten we vandaag een "rustdag" in te lassen, onze bagage zelf op te gaan halen, en de middag bij het zwembad van ons hotel door te brengen.
De reis van Ubud naar Denpasar International Airport en terug heeft ons uiteindelijk 4 uur gekost, maar we hebben alles terug! Schone kleren, toiletartikelen, Lonely Planet, malaria tabletten voor volgende week en .... onze krentenbollen!
Die zagen groen en geel van de ergernis, dus die hebben we meteen ten grave gedragen.
Daarover gesproken, .... op de terugweg kwamen we langs een klein dorpje waar net een grootse crematie plechtigheid gaande was. Hindoe overledenen worden altijd gecremeerd om in het hiernamaals te komen, maar omdat cremeren een enorm kostbare zaak is (men wordt geacht het hele dorp uit te nodigen en te eten te geven) begraaft men eerst de overledene. Na een aantal jaren, als er genoeg overledenen in het dorp zijn en geld is gespaard, graaft men alle overledenen weer op en cremeert men hen gezamenlijk. Cost sharing zou je kunnen zeggen. Vandaag is het bovendien volgens de hindoestaanse kalender een goede dag, want de goden zijn vandaag gunstig gestemd.
Iedere opgegraven overledene, of althans dat wat er van over is, wordt in de "maag" van een enorme van hout gemaakte buffel of rat geplaatst. De mannen van de familie dragen dit bouwsel naar een centrale plaats in het dorp waar de crematie plechtigheid plaats vindt. Een grote sociale gebeurtenis want iedere inwoner van het dorp, van jong tot oud, is erbij.
Door het dorp rijdend kun je onmiddellijk zien van welke families iemand wordt gecremeerd. Een prachtige versiering bij de ingang van het woonhuiscomplex markeert een en ander.
Na de nodige offers en gebeden om de goden gunstig te stemmen, gaat de hens er collectief in. De buffel of rat is het "vervoer" naar het hiernamaals.
Terug in Ubud hebben we een Italiaans aandoende lunch genomen in een photo & art galerie. En vervolgens een verkoelende duik in het zwembad. Helaas is het hier nu wat bewolkt, op zich niet zo erg als je veel moet of wilt lopen. Iedere nacht rond een uur of vier barst een enorme regenbui uit, zodat we de airco of ventilator op onze kamers nauwelijks hoeven te gebruiken.
Toegift van vandaag: een foto van wat wij noemen een "spin"boot. Gisteren genomen in Sanur. De lokale bevolking gebruikt deze bootjes om niet al te ver de zee op te gaan om te vissen.
Tot morgen!!
Onmiddellijk besloten we vandaag een "rustdag" in te lassen, onze bagage zelf op te gaan halen, en de middag bij het zwembad van ons hotel door te brengen.
De reis van Ubud naar Denpasar International Airport en terug heeft ons uiteindelijk 4 uur gekost, maar we hebben alles terug! Schone kleren, toiletartikelen, Lonely Planet, malaria tabletten voor volgende week en .... onze krentenbollen!
Die zagen groen en geel van de ergernis, dus die hebben we meteen ten grave gedragen.
Daarover gesproken, .... op de terugweg kwamen we langs een klein dorpje waar net een grootse crematie plechtigheid gaande was. Hindoe overledenen worden altijd gecremeerd om in het hiernamaals te komen, maar omdat cremeren een enorm kostbare zaak is (men wordt geacht het hele dorp uit te nodigen en te eten te geven) begraaft men eerst de overledene. Na een aantal jaren, als er genoeg overledenen in het dorp zijn en geld is gespaard, graaft men alle overledenen weer op en cremeert men hen gezamenlijk. Cost sharing zou je kunnen zeggen. Vandaag is het bovendien volgens de hindoestaanse kalender een goede dag, want de goden zijn vandaag gunstig gestemd.
Iedere opgegraven overledene, of althans dat wat er van over is, wordt in de "maag" van een enorme van hout gemaakte buffel of rat geplaatst. De mannen van de familie dragen dit bouwsel naar een centrale plaats in het dorp waar de crematie plechtigheid plaats vindt. Een grote sociale gebeurtenis want iedere inwoner van het dorp, van jong tot oud, is erbij.
Door het dorp rijdend kun je onmiddellijk zien van welke families iemand wordt gecremeerd. Een prachtige versiering bij de ingang van het woonhuiscomplex markeert een en ander.
Na de nodige offers en gebeden om de goden gunstig te stemmen, gaat de hens er collectief in. De buffel of rat is het "vervoer" naar het hiernamaals.
Terug in Ubud hebben we een Italiaans aandoende lunch genomen in een photo & art galerie. En vervolgens een verkoelende duik in het zwembad. Helaas is het hier nu wat bewolkt, op zich niet zo erg als je veel moet of wilt lopen. Iedere nacht rond een uur of vier barst een enorme regenbui uit, zodat we de airco of ventilator op onze kamers nauwelijks hoeven te gebruiken.
Toegift van vandaag: een foto van wat wij noemen een "spin"boot. Gisteren genomen in Sanur. De lokale bevolking gebruikt deze bootjes om niet al te ver de zee op te gaan om te vissen.
Tot morgen!!
-
01 Augustus 2014 - 12:11
Maria:
Fantastisch dat jullie alles weer terug hebben!! Verder is het genieten van de reisverhalen en prachtige foto's.
Ik ben blij dat de computer het weer doet en ik het op afstand kan meebeleven. Geniet ze! liefs Maria -
01 Augustus 2014 - 12:38
Judith:
Wat fijn dat jullie je eigen spulletjes weer hebben! Lekker weer je eigen kleren aan…. -
01 Augustus 2014 - 22:14
Eliette:
Eindelijk... Nu waarschijnlijk kleding genoeg om elke dag wat anders aan te doen :-).
Mooi plaatje van de spinboot.
-
05 Augustus 2014 - 15:53
Miranda:
SANUR, heerlijk plaatsje om te salsa dansen....daarvoor gingen wij speciaal die kant op...
Fijn hoor,eigen spullen terug...
Maar niet veel nodig, zo is gebleken, zijn kamermeisjes heel blij met spulletjes die je kunt missen...
greetzz,
Miranda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
