Van Surabaya naar Ubud
Blijf op de hoogte en volg Jan en Ingrid
29 Juli 2014 | Indonesië, Ubud
In ons hotel in Surabaya is de (door onze meiden "gedoopte") Stinkfamilie aangekomen. Vader, moeder en drie kinderen tussen de 25 en 35 jaar. Volgens onze dochters missen die al veel langer hun bagage dan wij, hoewel ze toch met volgepropte rugzakken rondlopen. In de kleine eetzaal gebruiken we naast hen het ontbijt ... en we komen ze later weer tegen op het station van Surabaya.... ze hebben plaatsen in een andere wagon.
Ook in Surabaya heerst eenzelfde gezellige drukte als op het station in Yogjakarta. Veel Javanen zijn of gaan op weg naar hun familie om het einde van de Ramadhan te vieren. 80% van de Javanen is immers moslim.
Sinds een aantal maanden rijden de treinen goed op tijd, de "rookmaatjes" van Jan, zijn er duidelijk trots op. En zo kunnen we om even voor negen uur instappen in treinwagon 1, we hebben kaartjes voor de Eksekutiv Klasse. Maar deze keer ziet eksekutiv er wel een beetje anders uit dan de vorige keer. Na een minuut of 10 komen we er dan ook achter dat we in de wagon met Busniz Klasse zijn gaan zitten en moeten 3 wagons opschuiven. Beter.
Voor onze collegae van Defensie zien we in de trein een compleet andere betekenis van OTC dan die wij kennen. Opleidings- en Trainings Commando of Centrum ziet er hier anders uit!
De treinreis van zeseneenhalf uur voert ons langs mooie plaatsjes, idyllische treinstationnetjes, rijstvelden, tabaksplantages, cassave velden en prachtige vergezichten. Een belevenis op zich.
Aangekomen in Banyuwangi is het maar een minuut of 5 lopen naar de haven waar de ferry ligt om ons naar de overkant te brengen. Zeker 10 ferries liggen klaar, geduldig wachtend tot er een plaatsje vrij komt aan de kade. De eerste ferry die aankomt en leegstroomt mogen we op, en na drie kwartier varen bereiken we de haven van Gilimanuk op Bali.
Opnieuw dankbaar voor de tip van onze speciale reisadviseur, wacht onze chauffeur al op ons. Mister Gde zal ons naar Ubud brengen. Op de een of andere manier hadden we in ons hoofd dat het een ritje van ruim twee uur zou zijn, maar onderweg maakt hij ons duidelijk dat het ongeveer vier uur gaat duren. Onderweg dus maar even stoppen om een kleinigheidje aan eten te kopen om de ergste trek te stillen.
Tegen half tien 's avonds komen we aan in Ubud en vinden al snel ons onderkomen voor de komende zeven nachten. Ketut's Place. Een schitterend klein complex met 16 kamers, helemaal opgebouwd in traditionele Balinese stijl. Foto's in ons volgende verslag.
Na nog even om de hoek in een Indiaas (!) restaurantje wat te hebben gegeten, gaan we op tijd naar bed. Moe maar voldaan en klaar om de komende week Ubud en (ruime) omgeving te verkennen.
Vannacht regent het pijpenstelen, daar reken je toch niet op in deze tijd van het jaar ??
Ook in Surabaya heerst eenzelfde gezellige drukte als op het station in Yogjakarta. Veel Javanen zijn of gaan op weg naar hun familie om het einde van de Ramadhan te vieren. 80% van de Javanen is immers moslim.
Sinds een aantal maanden rijden de treinen goed op tijd, de "rookmaatjes" van Jan, zijn er duidelijk trots op. En zo kunnen we om even voor negen uur instappen in treinwagon 1, we hebben kaartjes voor de Eksekutiv Klasse. Maar deze keer ziet eksekutiv er wel een beetje anders uit dan de vorige keer. Na een minuut of 10 komen we er dan ook achter dat we in de wagon met Busniz Klasse zijn gaan zitten en moeten 3 wagons opschuiven. Beter.
Voor onze collegae van Defensie zien we in de trein een compleet andere betekenis van OTC dan die wij kennen. Opleidings- en Trainings Commando of Centrum ziet er hier anders uit!
De treinreis van zeseneenhalf uur voert ons langs mooie plaatsjes, idyllische treinstationnetjes, rijstvelden, tabaksplantages, cassave velden en prachtige vergezichten. Een belevenis op zich.
Aangekomen in Banyuwangi is het maar een minuut of 5 lopen naar de haven waar de ferry ligt om ons naar de overkant te brengen. Zeker 10 ferries liggen klaar, geduldig wachtend tot er een plaatsje vrij komt aan de kade. De eerste ferry die aankomt en leegstroomt mogen we op, en na drie kwartier varen bereiken we de haven van Gilimanuk op Bali.
Opnieuw dankbaar voor de tip van onze speciale reisadviseur, wacht onze chauffeur al op ons. Mister Gde zal ons naar Ubud brengen. Op de een of andere manier hadden we in ons hoofd dat het een ritje van ruim twee uur zou zijn, maar onderweg maakt hij ons duidelijk dat het ongeveer vier uur gaat duren. Onderweg dus maar even stoppen om een kleinigheidje aan eten te kopen om de ergste trek te stillen.
Tegen half tien 's avonds komen we aan in Ubud en vinden al snel ons onderkomen voor de komende zeven nachten. Ketut's Place. Een schitterend klein complex met 16 kamers, helemaal opgebouwd in traditionele Balinese stijl. Foto's in ons volgende verslag.
Na nog even om de hoek in een Indiaas (!) restaurantje wat te hebben gegeten, gaan we op tijd naar bed. Moe maar voldaan en klaar om de komende week Ubud en (ruime) omgeving te verkennen.
Vannacht regent het pijpenstelen, daar reken je toch niet op in deze tijd van het jaar ??
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
