Fietsen en zonnen aan het strand
Blijf op de hoogte en volg Jan en Ingrid
05 Augustus 2014 | Indonesië, Gili Trawangan
We huren fietsen en gaan een "rondje eiland doen".
Het eerste stuk voert ons door de hoofdstraat langs vele winkeltjes, zijstraten waarin verwezen wordt naar allerlei homestay hotels, duikscholen en restaurants.
Op het moment dat we de drukte een beetje achter ons laten, houdt ook onmiddellijk de verharding van de weg op. Lopen dus met de fiets aan de hand. Daarna weer een stukje verhard. En dat herhaalt zich een aantal keer.
Het zijn telkens maar een meter of honderd, met de felle zon boven ons, en de fiets aan de hand door het mulle zand, desondanks best pittig. We laten de nodige zweetdruppels achter in het zand van Gili Trawangan. We maken wel meteen gebruik van foto momentjes.
Geen flauw benul van tijd en plaats, zien we op een gegeven moment weer land aan de overzijde liggen, en zijn we het er niet over eens welk eiland dat kan zijn. Is het Bali? Lombok?
Het blijkt dat we in een kleine twee uur, inclusief stops voor foto's en om wat te drinken, het hele eiland zijn rondgefietst en weer bijna terug zijn bij ons vertrekpunt!
Het is bijna een uur, dus tijd om te gaan lunchen en we fietsen door naar een restaurantje waar we een mooi stuk strand hebben gezien en ook een plek waar je eenvoudig de zee in lijkt te kunnen gaan. Op veel plaatsen onderweg hebben we aan de kustlijn veel stenen en rotsen zien liggen, wat niet ideaal is.
Ook onze billen zijn toe aan rust, de zadels hier zijn bepaald niet van de kwaliteit die we in Nederland zijn gewend.
Na de lunch liggen we een paar uur op het strand te bakken, frissen ons vervolgens op en gaan eten. Ingeborg had onderweg een mooi en gezellig uitziend restaurant gezien en naar blijkt hebben we in dit restaurant het lekkerste en gezelligst gegeten tot nu toe. We besluiten met onze regel te breken dat we iedere avond in een ander restaurant willen eten. Hier komen we nog een keer terug!
Morgen gaan we snorkelen, daarover later meer.
Tot morgen!!
Het eerste stuk voert ons door de hoofdstraat langs vele winkeltjes, zijstraten waarin verwezen wordt naar allerlei homestay hotels, duikscholen en restaurants.
Op het moment dat we de drukte een beetje achter ons laten, houdt ook onmiddellijk de verharding van de weg op. Lopen dus met de fiets aan de hand. Daarna weer een stukje verhard. En dat herhaalt zich een aantal keer.
Het zijn telkens maar een meter of honderd, met de felle zon boven ons, en de fiets aan de hand door het mulle zand, desondanks best pittig. We laten de nodige zweetdruppels achter in het zand van Gili Trawangan. We maken wel meteen gebruik van foto momentjes.
Geen flauw benul van tijd en plaats, zien we op een gegeven moment weer land aan de overzijde liggen, en zijn we het er niet over eens welk eiland dat kan zijn. Is het Bali? Lombok?
Het blijkt dat we in een kleine twee uur, inclusief stops voor foto's en om wat te drinken, het hele eiland zijn rondgefietst en weer bijna terug zijn bij ons vertrekpunt!
Het is bijna een uur, dus tijd om te gaan lunchen en we fietsen door naar een restaurantje waar we een mooi stuk strand hebben gezien en ook een plek waar je eenvoudig de zee in lijkt te kunnen gaan. Op veel plaatsen onderweg hebben we aan de kustlijn veel stenen en rotsen zien liggen, wat niet ideaal is.
Ook onze billen zijn toe aan rust, de zadels hier zijn bepaald niet van de kwaliteit die we in Nederland zijn gewend.
Na de lunch liggen we een paar uur op het strand te bakken, frissen ons vervolgens op en gaan eten. Ingeborg had onderweg een mooi en gezellig uitziend restaurant gezien en naar blijkt hebben we in dit restaurant het lekkerste en gezelligst gegeten tot nu toe. We besluiten met onze regel te breken dat we iedere avond in een ander restaurant willen eten. Hier komen we nog een keer terug!
Morgen gaan we snorkelen, daarover later meer.
Tot morgen!!
-
06 Augustus 2014 - 02:26
Hans:
Niks veranderd kan ik niet zeggen. In 1991 waren er alleen guesthouses op het eiland met hutjes als kamers. Een nacht volpension kostte inclusief olielamp 9 gulden. De enige generator op het eiland verhuisde elke dag tussen de drie aanweizge kroegen. Er was onvoldoende klandizie om ze allemaal open te hebben, dus hadden ze onderling een roulatieschema afgesproken. Middels stencils op de palmbomen wed gemeld welke kroeg die avond open was. Alsof je dat niet zag aan het enige elektrische licht en het geluid van de stereo. Wel koud bier, dat dan weer wel. -
06 Augustus 2014 - 09:41
Jan:
Leuk jullie zo te volgen vanuit een mooi en eindelijk droog Zwitserland.... -
06 Augustus 2014 - 19:56
Joke Koudstaal:
Hallo Jan en Ingrid en meisjes. Met veel plezier heb ik jullie verslagen gelezen en foto`s bekeken.
wat een geweldige reis .Wat zullen jullie met genoegen er aan terug denken. Jullie hebben ook zoveel leuke dingen gedaan en zijn actief geweest. Toch zit het er al weer bijna op voor jullie. Het zal best omschakelen zijn in ons landje. Ingrid, ik hoop je snel weer te zien en bij te kunnen praten over alles wat jullie gedaan hebben. Pas goed op jullie bagage op de terug reis! Bedankt dat ik mocht mee genieten van jullie reis. groetjes, Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
